Zwykłe białe wypełnienia z kompozytu (o amalgamatach, które zawierają szkodliwą rtęć nawet nie wspominając) tracą swoją szczelność, barwę a często strukturę (czyli kruszą się lub wypadają) już nawet po roku a średnio po 2-3 latach nadają się do wymiany, nawet jeśli nie widać tego z zewnątrz lub tego nie wyczuwamy językiem. Przy każdej takiej wymianie wypełnienia osłabiamy coraz bardziej ząb, gdyż trzeba go mocniej zeszlifować, by usunąć najczęściej powstałą próchnicę wtórną. Powstaje ona dlatego, iż materiał wypełnieniowy kurczy się już podczas zakładania i naświetlania i przez mikroszczelinę dostają się do głębszych warstw zęba bakterie. Dlatego decydując się na inlay, mimo iż jest kilka razy droższy oszczędzamy na dłuższą metę swój czas, nerwy a także pieniądze, gdyż często inlay'e są już „dożywotnie”. Chronimy się także przed niespodziewanym bólem zęba.

Inlay'e wykonujemy z porcelany albo ze złota. Złoto ma właściwości przeciwbakteryjne i jest wysoce trwałe jednak z oczywistych względów odróżnia się kolorem od tkanki zęba. Porcelanowe inlay'e są estetycznym, idealnym odwzorowaniem brakującej tkanki zęba, niezwykle szczelnie przylegają do ścian zęba. Mocowane są podobnie jak inne uzupełnienia na bardzo silny specjalny klej, który nie zmienia ich barwy, a dodatkowo ma korzystny wpływ na miazgę zęba (nerw) blokując dostęp bakterii i zapobiegając próchnicy wtórnej. Pozbywamy się również problemów z przestrzeniami międzyzębowymi (min. przykry zapach z ust, bolesne, zaczerwienione dziąsło, uporczywe wchodzenie pokarmu między zęby) gdyż powierzchnie styczne inleya są w naszym laboratorium odpowiednio wyprofilowane i wypolerowane co jest praktycznie nieosiągalne w zwykłych wypełnieniach. Często na granicy wypełnienia lub styku z sąsiednim zębem powstają pęcherzyki lub odpryski a także mikroszczeliny, które są doskonałym siedliskiem bakterii i rozkładających się resztek pokarmu. Wymiana zwłaszcza dużych plomb na inlay'e jest więc najlepszą inwestycją w zdrowie, wygląd i funkcjonalność własnych zębów przy zachowaniu jak największej ilości tkanek własnych zęba i przedłużeniu jego żywotności.